रुमलिएको जिन्दगी

अँध्यारो र सुन्सान
रात अनि ठाउँमा
उज्यालो प्रकाशको
खोजीमा
बसि रहेको छु

कतै यसबाट उम्कन
पाउँछु कि भनि
यता उति बाटो खोज्न
हिँडिरहेको छु

खै के गर्नु
यसको आशमा
केवल निराशा मात्र
पाएको छु

भौँतारि रहेको छु
आउने पूर्णिमाको
रातलाई
पर्खँदा पर्खँदै
एक मिल्किएको
बस्तु सरह
छरिएर रहेको छु

पूर्णिमाको रातको प्रतीक्षा
गर्दा गर्दै औँसीको रात
झैँ पो भै गयो
मेरो यो जिन्दगी

अँध्यारोबाट निस्कने
कोशिस गर्दा गर्दै
झन अँध्यारो मै
रुमलिएको जिन्दगी
जिन्दगी भै गयो

Print Page

If you enjoyed this post and wish to be informed whenever a new post is published, then make sure you subscribe to my regular Email Updates. Subscribe Now!

Kindly Bookmark and Share it: